Sunday, March 18, 2007

Groene vingers

We willen onze tuin heraanleggen. Laten heraanleggen welteverstaan.
Momenteel zou je het streepje grond voorbij ons terras eigenlijk geen tuin kunnen noemen - "modderpoel" komt véél dichter in de buurt.
Toen we hier kwamen wonen, zo'n anderhalf jaar geleden, lag er iets typisch Belgisch: terras, gazon, draad links en rechts en achteraan. Het is onze eigen schuld dat het nu verworden is tot wat het is, omdat de honden hier vrij spel hebben gehad en zich ten volle hebben uitgeleefd in een periode van zwangerschap en nieuwe-baby. De incasseringszone net voorbij hun hok is er het ergst aan toe.
Vooral ik zag het niet zitten om nog een jaar op deze drets te kijken. Letterlijk, kijken, want onze grote ramen geven allemaal uit op wat een mooi stukje natuur zou moeten zijn.
Anyway, we zijn dus in actie geschoten, zij het - naar goeie gewoonte - een beetje laat.
Ik had een tijd geleden 3 aanleggers "ontboden" om een ontwerp en bijhorend prijskaartje te maken. Sommigen waren er al sneller mee dan anderen, en dat terwijl zij het beste weten dat aanplantingen met wortelplanten het beste in februari/maart gebeuren. De tijd tikt dus. Intussen hebben we ongeveer wel een idee van hoe we het willen, maar enkele weken verder zijn we nog appelen met citroenen aan het vergelijken, omdat de plannen telkens een andere inslag hebben.
Na veel wikken en wegen en om toch een stap vooruit te kunnen zetten, hebben we het plan van de tuinarchitect-in-bijberoep gekozen (we kunnen het naar eer en geweten niet maken om met die mens zijn ideeën te gaan lopen zonder er hemzelf bij te betrekken). Nu blijft enkel de kwestie wie we de job geven. De ene aanlegger is steeds ultrecorrect geweest en heeft ons alles snel bezorgd qua prijzen, maar moet voor de structurele werken (klinkers, betonnetje, afsluiting) een beroep doen op een onderaannemer. De andere doet dit allemaal zelf. Prijs/kwaliteitsverhouding speelt uiteraard ook een rol. We zullen er nog eens een nachtje moeten over slapen om de knoop door te hakken, maar ik hoop dat er snel verticuteurs en omwoelers en pletwalsen en betonmolens in onze tuin zullen slingeren. 't Zal geen gezicht zijn, maar dat geeft dan tenminste het perspectief van beterschap.

3 comments:

Anonymous said...

Heb je onlangs niet eens te horen gekregen dat je gerust af en toe wat minder mag DENKEN en wat meer op je GEVOEL mag afgaan? Jullie tuin lijkt me de ideale kans om deze wijze raad in de praktijk te brengen! :-)

Anonymous said...

Gewoon beginnen spitten! Ge zult het wel (ge)voelen op het einde van de dag. ;-)

Sabine said...

Cindy en veel denken??? Allé gij! Dat was mij nu écht nog NOOIT opgevallen!! lol