Mama!

Toen Filip en ik gisteren nog eens 't stad ingetrokken zijn (gelukkig net vóór de drasj), heb ik me in 't Kruidvat laten verleiden tot de aanschaf van nog een stukje lectuur. Geen roman, maar een informatief boekje over het eerste jaar van het moederschap, geschreven door Stephanie Lampe.
De ervaring van de zwangerschap, bevalling en de eerste tijd nadien is zo indrukwekkend geweest voor me, dat ik me tegenwoordig maar wat graag verdiep in het onderwerp.

Hieronder heb ik de een stuk van het voorwoord en een stukje van de inleiding overgenomen (S. Lampe, Mama! Alles over je eerste jaar als moeder, Huizen 2006)

[...]
Tot 29 april [2004] had ik elk boek en ieder tijdschrift gelezen dat over baby's en bevallen ging. Ik wist alles over borstvoeding, bevallen, voedselintroductieschema's voor de baby, opvoeding en al wat meer. Ik was alleen even vergeten dat ik er ook nog was. Ik was ook even vergeten dat de geboorte pas het begin is en niet het einde. Tsja, daar vond ik nu geen boeken over, dus hoe kon ik het weten? Bepakt en bezakt in het kraambed, met boeken en een laptop, probeerde ik de schade snel in te halen. Wat doe ik aan die stuwing? Hoe moest ik [uberhaupt zelf kolven? Waarom ben ik drijfnat van het zweet wakker geworden? Om maar wat voorbeeldvragen te noemen. En dat was pas het begin. later volgde de identiteitscrisis, de vele spagaten waar ik in belandde, het vinden van een nieuwe balans. Natuurlijk had ik een verloskundige, een kraamhulp en een (schoon)moeder. Maar ja, ik wilde niet alles vragen, veel vergat ik en 's nachts kwamen er nog meer vragen in me op. Lang leve internet!
Niet elke vrouw wil het moederschap 'maar over haar heen laten komen'. Natuurlijk wil niet iedereen alles weten, zeker niet de minder leuke details en de ingescheurde hechtingentrauma's. Maar er is meer in de kraamperiode en de maanden en jaren die daarop volgen, zaken waarvan het ook goed is om het te weten. Zodat zorgen geen kans krijgen je hoofd te vullen, zodat je sneller herstelt of juist wel aan de bel trekt. Mopperen kan iedereen, daarom koos ik ervoor leven te geven aan dit boek. ik heb geprobeerd om zoveel mogelijk zaken aan de orde te brengen die op je pad kunnen komen als je eenmaal mama bent. En juist op zo'n manier dat het eerlijk is, zonder een blad voor de mond te nemen en zonder het roze wolkenverhaal in stand te houden. Dat wil niet zeggen dat er geen roze wolk is: natuurlijk geniet je van het moederschap en je kleintje en natuurlijk is het moederschap een unieke ervaring. Maar je zit niet op rozen, laten we daar eerlijk over zijn.
[...] (blz. 8)

[...]
Mama's weten niet alles. het is schokkend maar waar. Als het einde van je zwangerschap nadert en al helemaal als je net moeder bent geworden, komt een stortvloed van vragen op je af. Vragen waar je vaak geen antwoord op hebt. Over zaken waar je wel het een en ander over wilt weten. het zijn vragen die je niet altijd even makkelijk stelt. Omdat het een ongemakkelijk onderwerp is, je niet weet aan wie je de vraag moet stellen of omdat je midden in de nacht een antwoord zoekt.
[...](blz.11)


Ik ben nog maar een dertigtal bladzijden ver in het boekje, maar het leest zoals beloofd werd door de schrijfster: luchtig, eerlijk, herkenbaar.
De mama's en bijna mama's die ik ken: lenen is mogelijk indien interesse!
Je kan ook eens piepen op de site www.ikbenmama.nl (voor reacties, recensies enz.)