Organisatietalent

Ik ga er prat op over organisatietalent te beschikken. Tenminste, als je dat interpreteert als "verschillende dingen tegelijk kunnen doen, een goed geheugen en overzicht hebben en behouden", en dan voornamelijk in een professionele context.
Vandaag heb ik gemerkt dat mijn organisatietalent zich niet echt laat merken als het op andere - huishoudelijke - dingen aankomt...

We gingen de fameuze quiche met zalm dan vandaag maken. Filip was al volop aan de voorbereidingen begonnen (eitjes klutsen, kruiden, spinazie blancheren enz) toen ik vertrok naar de plaatselijke superette - open op zon-en feestdagen - om het bladerdeeg te halen, vol vertrouwen dat ze dat daar hadden. Niet dus.
Oke, eischotel zonder deeg dan maar. Ik nog gauw even naar de bakker om een stokbrood te halen, kwestie van onze koolhydraten toch binnen te hebben. Blijkt die dicht. De auto dan maar ingesprongen, op zoek naar een geopende bakkerszaak, hetgeen een vruchteloze zoektocht werd van 25 minuten. Uiteindelijk kwam ik dan weer in dezelfde plaatselijke superette terecht waar ze dan gelukkig stokbrood bijgebakken hadden, ongetwijfeld om aan de grote vraag te kunnen voldoen, als alle bakkers kilometers in de omtrek dicht zijn...

Deze vooravond gingen we een wandelingetje maken. Roos in de koets en de hondjes waren ook mee. Na de zware regenbuien leek de hemel even opgeklaard en waagden we het erop. Midden tussen de velden liepen we, met geen schuilmogelijkheid whatsoever, toen een plensbui ons verraste? (voor de gechoqueerden onder jullie: Roosje heeft er gelukkig geen last van gehad).

Er zijn mensen bij wie je op om het even welk moment van de dag of de week kan binnenvallen en ze hebben altijd iets in huis voor onverwacht bezoek. Ze kunnen dagelijks hun maaltijden klaarmaken, zonder afhankelijk te zijn van openingsuren van winkels of het gamma aan producten dat ze in die winkels aanbieden. Ze nemen een paraplu mee op druilerige dagen en laten zich niet ompraten om die thuis te laten wanneer een waterig zonnetje hen verleidt om buiten te gaan. Ze hebben een reservewiel in hun auto, en zorgen ervoor dat de benzinetank volgelopen is vooraleer aan een lange autorit te beginnen. Ze doen een grote kuis en pakken verhuisdozen al enkele weken voor de geplande verhuisdatum in ipv daarmee te wachten tot moving day.Ze zijn ge-or-ga-ni-seerd.

Elke keer als we een frats zoals hierboven beschreven meemaken, ben ik beschaamd. Ik kan er inkomen dat mensen van "de georganiseerde soort" niet anders kunnen dan meewarig het hoofd schudden en "ts ts ts" zeggen, en dan neem ik me voor om het de volgende keer beter te doen. We doen ons best natuurlijk. Roosje helpt ons daarbij, want ze is een harde leermeesteres in babymanagement, zeker wanneer we eens zonder propere pampers, doekjes of tut ergens staan.
Maar dan vraag ik me af waarmee we nadien dan weer smakelijk gaan kunnen lachen?