Haar en zo
Een van de voordelen aan zwanger zijn is dat je haar niet (meer) uitvalt dankzij de hormonen. Je krijgt dus meestal een volle, glanzende haardos. Tot de bevalling. Nadien komt, te wijten aan de hormonen, alles bij bosjes in het doucheputje of de borstel terecht. En wordt het resultaat een dof, plat toupetje. Er zit dus een keerzijde aan de medaille.
In mijn geval valt het nogal mee qua dofheid denk ik. Hoop ik. Spijtig genoeg ben ik nog niet naar de kapper geraakt sedert april, terwijl iedereen met een korte of halflange coupe wéét dat je zo'n snit per definitie moet onderhóuden om nog een beetje deftig voor de dag te komen. Bij mij groeit het er maar op los, alle eerdere snits ten spijt. (Roos vindt dat natuurlijk reuzeleuk, want aan kort haar kan je niet of moeilijk trekken hè.)
Dus ik speel zelf kappertje. Niet met schaar of tondeuse want zó gek ben ik nog niet. Wel met wasbeurten, maskertjes en crèmekes, in de hoop op die manier mijn haar op miraculeuze wijze in vorm te laten vallen.
En nu heb ik Herbal Essences ontdekt. De shampoo.
Voor alle duidelijkheid: ik sta niet met fake-orgasme-gekreun onder de douche (euhm... exotische waterval) zoals de reclame voor het zeepje doet vermoeden. Maar ik moet wél toegeven, dat dit de eerste shampoo is die wél doet wat allerhande andere shampoos beloven maar niet verwezenlijken: je haar zacht maken en lekker doen ruiken, en o ja, een béétje volume geven en enigszins in de plooi laten vallen (mits wat handeling).
De fruit fusions die nu op het doucherekje staan, hebben een heerlijke geur, die ergens het midden houdt tussen snoepjes en fruit, lekker zoet dus. Mijn versie is tegenwoordig granaatappel, lychee en sharonfruit. Chrysant, oranjebloesem en karwij voor de conditioner.
Eerlijk gezegd ben ik al blij dat al die verschillende plant-en fruitsoorten samen geen chemische reactie (of voedselvergiftiging :-) ) op mijn kop veroorzaken.
Volgende keer probeer ik kiwi, kumquat en wat is het allemaal weer. Want verandering van spijs doet eten, en mijn haar heeft grote honger.
No comments:
Post a Comment