Roos' vierde vermaanddag

Roos vermaandt vandaag! Om precies te zijn, om 17u34 deze middag.
Een luttele 17 weken geleden deelde ze voor het eerst haar krijsjes met de wereld, en ondertussen is ze al een flinke viermaander met klare kijkers, dikke billekes en veel energie!
Ik zag vanmorgen ineens in een flits weer onze "start" in het ziekenhuis, en hoe ze daar een week zo klein (was ze ooit klein?) en hulpeloos aan die infusen lag te slapen. En 's nachts te krijsen, volgens wat men me vertelde. En ik die me zo klein en hulpeloos voelde.
Intussen is dat een vage herinnering geworden, want zoveel is veranderd! Al 15 cm gegroeid, meer dan 2 kg verzwaard, twee prikjessessies voorbij, de baby-acne gepasseerd en spijtig genoeg ook al een dunnere - maar wel langere - haardos gekregen. Van een "platte baby" die enkel at, sliep en in de pamper deed, is ze (al!) geëvolueerd naar een actieve meid. Op het verschoonkussen duwt ze haar billen de lucht in. Nageltjes knippen wordt een riskante bedoening. En wanneer het op slapen aankomt, is het een echt vechtersbaasje. Suja Suja, slaap maar zacht, door die mooie stille nacht, doe je oogjes nu maar toe, want jij bent zo moe zo moe - tot vervelens toe herhaal ik het. Als ze 's morgens mijn of Filip's hoofd boven het bed ziet verschijnen, tovert ze zo'n stralende lach tevoorschijn. En dan moet er actie zijn. Voeten zwiepen naar de mond, het speelgoed vindt daar soms ook nog een plaatsje vrij, ze schettert en kraait wanneer ze gevlogen, gezwierd, gegooid en gewipperd wordt en huilt wanneer ze eventje niet genoeg aandacht krijgt. Zingen van mama vindt ze het einde (misschien moet ik toch eens meedoen aan Idool? :-) ). Ze wil niet meer zitten om een boertje te laten en staat 'stevig' op haar beentjes te deinen.
Elke dag ontdek ik een stukje nieuwe persoonlijkheid in haar. Roos komt met een handleiding tegenwoordig.