Mens sana in corpore sano

Onder het motto "een gezonde geest in een gezond lichaam" hebben mijn zus en ik gisteren gepoogd deel 1 van de opdracht in orde te krijgen: het gezonde lichaam. (of een gezonde geest een haalbare kaart wordt, is een twijfelgeval :-) ). We zijn op aerobics-BBB les gegaan.
Op zich viel het best mee - allez, het was zelfs plezant. Je moet weten dat onze conditie zich ver onder nul bevindt en enige sportactiviteiten zich - van mijnentwege dan - tegenwoordig beperken tot de trap op-en aflopen en babyliften. Ik was nooit heel erg sportief aangelegd, alhoewel ik veel pogingen heb ondernomen om dat te veranderen. Geen enkele is geslaagd en ik ben nog steeds aan het wachten op dat gevoel van verslaving aan sport waarbij je, eens je ze regelmatig beoefent, niet meer zonder kunt. Deze keer misschien?
Donderdagavond wordt vaste afspraak voor een uurtje huppelen en springen, en proberen niet plat op de neus te vallen door al dat gedraai.
Ik ben vertrokken voor minstens 9 lessen nog (met een tienbeurtenkaart zou dat anders weggegooid geld zijn). Hopelijk hou ik het langer uit dan mijn splinternieuw-met-dit-doel-voorop-gekochte-'sport'sletskes die toch niet echt bestand blijken tegen al dat gespring maar eerder tot een rustig avondje in de zetel verleiden... Maar ik ben sterker dan mijn sloefkes. Denk ik toch.