Jubileum - SVI Gijzegem

Ik word oud. Ik kreeg een uitnodiging voor een “feest” op zaterdag 14 oktober. En nee, da’s niet mijn verjaardag. Het is de reünie/jubileum van mijn afstuderen aan de middelbare school. 10 jaar is het al geleden dat die poorten achter mij (allez, ons, want er waren nog leerlingen én klassen natuurlijk) dichtzwaaiden. De vorige eeuw. Letterlijk.
Heel vreemd om daar nu aan terug te denken. Sommige van de gebeurtenissen staan me immers zo helder nog in het geheugen dat het lijkt alsof het gisteren was. Cliché, ik weet het. Mijn schooltijd heb ik altijd superleuk gevonden. Niet het leren, de taken of examens (hallo!), maar de samenhorigheid en gezellige boel in de klas, en het feit dat er altijd wel iets te beleven viel.
Ik ben benieuwd naar hoe het de rest is vergaan. Met enkelen heb ik nog steeds contact, en van hen weet ik wat ze doen, waar ze wonen, hoe ze het stellen en dat ze nog dezelfde zijn als vroeger op enkele details na (zoals bvb moederschap of domicilie in het buitenland). Van anderen heb ik sedert 30 juni 1996 niets meer gehoord. En ik ben natuurlijk nieuwsgierig. Wie zal er zijn? Wie is veranderd of dezelfde gebleven? Wie is getrouwd, heeft kinderen, werkt als...? Eén dag is eigenlijk niet voldoende om 10 jaar wel en wee bij te praten, maar let’s face it, misschien lopen onze levens intussen zodanig uiteen dat er niet veel te praten valt. We waren immers een bende meisjes bijeen die toevallig in dezelfde klas “geloot” werden.
En toch is er die humaniorageschiedenis 1990-1996 die ons bindt, dus zullen we altijd ergens nog schoolmeisjes in blauw-wit uniform blijven. Want zo zijn we geworden wie we zijn.
Dus ik ga me in dat jeugdsentiment storten en heb me ingeschreven voor de jubileum-reünie.