Stappen

Daar waar het gisteren nog een primeur was, is het net alsof ik vandaag al oud nieuws breng...
Roos stapt dus écht, alsof ze nooit anders gedaan of gekund heeft. Okee, ze loopt (nog) geen marathon, en ze moet na een meter of 3 wel effe rusten, maar toch! Het verschil is duidelijk te merken tegenover gisteren. Het is net alsof ze er eerst even een nachtje over moet slapen, om dan ten volle de truuk door te hebben. Als ik er "de boeken" op na sla, zouden ze me ook hetzelfde vertellen trouwens.
Vandaag liep ze, een "zwaar" speelgoedje in de hand, van de living naar de hal. Ik kreeg er zowaar tranen van in mijn ogen. Dit is alweer zoiets dat ze ineens heeft geleerd - ze groeien en leren terwijl je er met je neus bovenop zit en je je afvraagt of je nu zo lang met je ogen hebt geknipperd om net dié fase te missen.