One man’s junk is another man’s treasure

Wie een paar rariteiten op de kop wil tikken (en daarmee bedoel ik niet: wie mij op mijn hoofd wil komen slaan :-D!) moet zondag aanstaande in de straten van Welle proberen zijn weg te vinden. Voor de zevende keer is het “Grootste rommelmarkt en garageverkoop in de straten van Welle”, een organisatie van
Heel Welle haalt zolders en kelders en aanverwanten leeg en probeert hetgeen wat waard is voor een prijsje te slijten. ’t Kan maar den hof af zijn, zo redeneren we.
We, inderdaad. Ook Filip en ik hebben ons al in dit streepje bijna-folkore laten meeslepen.
Een drietal jaar geleden deden wij voor het eerst mee, en daarmee hebben we ons toen aardig geamuseerd. Afdingen en verkoopspraatjes slaan, geldstukken in een potje aan de deur bijhouden en mensjeskijken... Geen dagelijkse activiteit maar op een zonnige zondag kan het er nog mee door.
Het jaar nadien zijn Peggy en Paul komen meeverkopen, en hebben ze ons ook nog van lunch voorzien. Onze ultieme poging om het aantal verhuisdozen te beperken, was spijtig genoeg een beetje een misrekening ;-).
Vorig jaar is het event vanaf ’s middags letterlijk in het water gevallen toen de hemelsluizen volledig open gingen, en alle snuisterijen bijna letterlijk wegspoelden.
Anno 2007 dan. We waren van plan de verkoopsactiviteiten over te slaan, om gewoon van onze zondag te kunnen genieten en zelf wat sfeer te gaan opsnuiven. Trouwens, alle (pseudo-)antiquiteiten zijn al vanaf de eerste sessie verkocht, en die blijven zichzelf niet te voorschijn toveren.
Maar uiteindelijk heb ik onze garage tóch ingeschreven, voor de lol. Afhankelijk van het weer (strikte voorwaarde!!) halen we de “rommel” boven en laten we ons (voor maximum een halve dag, tweede voorwaarde!) deze zondag aan ons huis kluisteren. De andere helft gaan we zelf op zoek naar koopjes.

Laat de schattenjacht beginnen!