De eerste kinderziekte

Roos heeft de windpokken. Een week voor haar geplande vaccinatie tegen deze beestjes hebben ze haar toch ingehaald. De besmetting doet doorgaans als een lopend vuurtje de ronde, zeker op een plek als de kribbe, en sommige kindjes worden ziek en andere niet. Roos heeft prijs.
Gisteren werd ik door de kribbe opgeroepen om haar te komen ophalen. De rode blaasjes waren onmiskenbaar aanwezig, en ze wilden haar in haar verzwakte toestand geen extra virussen doen oplopen of zo. Fair enough. ‘k Was er al een week mentaal op voorbereid (omdat ze verwittigd hadden dat de ziekte binnengeslopen was), maar elke keer bleken de verdachte puntjes gewoon puntjes en niks meer te zijn. Tot gisteren dus. En dat is dan toch, ondanks de mentale voorbereiding, nog effe slikken. Je kind ziek weten is verre van leuk. Zelfs al “moeten ze erdoor”.
Op de middag dus naar De Kadeekes gereden. Altijd geestig als je zo instant andere opvang moet voorzien en wegrennen van je werk. Gelukzakken als we zijn, konden Filips ouders Roos opvangen. Uiteindelijk ben ik ook kunnen blijven, want ik kreeg van mijn allerliefste bazen de namiddag vrij (toegegeven, hoe moeilijk die Arabieren soms ook kunnen doen over andere dingen, ze zijn wél zo meelevend en sympathiek om je zonder verpinken enkele uren cadeau te doen als het om je kinderen of je gezin gaat. Het zal iets cultureels zijn, zoiets wat bij andere bedrijven misschien minder kan).
Terug naar Roos en de pokken. Gelukkig heeft ze er niet te veel last van. Ons meisje kan wat hangeriger uit de hoek komen, maar dat is niet meer dan normaal, en voorts slaapt ze wat meer. Ik doe mijn best om de boel volgens instructies van kenners “zo droog mogelijk te houden” en alle pukkels grondig en regelmatig met eosine aan te stippen. Ik heb ook een witte variant aangeschaft voor haar gezichtje, kwestie van ze niet helemaal als de paddestoel van kabouter Pinnemuts te laten rondlopen, maar daar is ze tot nu toe van blaasjes gespaard gebleven. Het mentholpoeder is al ingeslagen om de onvermijdelijke jeuk (ocharme, het kind) te verzachte.
Badjes worden dus tijdelijk ingeruild voor af en toe een snelle afspoelsessie in de douche, en kribbegang ’s ochtends voor een weekje omaverblijf.