Een updeetje

Ik zal niet in herhaling vallen met te zeggen hoe de tijd vliegt, zeker? Intussen is de zomervakantie al begonnen en als vanouds wilde ik (alleen nu, hoor) dat ik in het onderwijs stond.
Enkele fait divers uit ons day-to-day life:
Roos' windpokken zijn achter de rug (denk ik althans, tis niet alsof ik ervaringsdeskundige ben...). De blaasjes zijn uitgedroogd en de korstjes zijn er spontaan afgevallen. En naar het schijnt is dat de "go" voor genezenverklaardzijn. Vanaf morgen gaat ze als vanouds naar de kribbe, en het zal "haar gat varen". Twee weken onverdeelde oma/peter en meme/pepe aandacht kon ze wel appreciëren... In die mate zelfs dat ze vaak op het einde van de dag niet mee naar huis wilde. Geweldig speelgoed hoor, grootouders! Bij deze nogmaals dankjewel aan de respectievelijke weldoeners die met zoveel geduld en plezier voor ons ziekske hebben gezorgd.

Onze straat is omgetoverd tot SPEELSTRAAT. Vandaag hebben we het feestelijk ingeluid dat kinderen de twee eerste en laatste weken van de zomervakantie baas zijn. Kinderen willen immers spelen, lopen, fietsen, zoals de slogan zegt en dus op de affiches staat. De dranghekken aan de entree moeten wij als verantwoordelijke volwassenen bij het inrijden en uitrijden zelf verplaatsen. Het is leuk om die bedrijvigheid en het feest op straat te zien en te horen.

Mama haar weekend is een beetje in duigen gevallen. Een opkomende verkoudheid heeft zich gemanifesteerd en ervoor gezorgd dat ze gisteren na de eerste ochtendlijke drukke uren niet veel meer kon doen dan in de zetel en haar bed hangen. Vandaag ging het gelukkig een beetje beter, in die mate zelfs dat ze nog soldenklopkes heeft kunnen doen...
Kwestie van op een regenachtige dag toch de zon te voorschijn doen piepen.