Culinair

Wij zijn niet echt restaurantgangers. Voor gelegenheden worden we al eens uitgenodigd, en dat laten we ons dan natuurlijk smaken! Alleen, met een peuter is het niet meer altijd zo evident om op restaurant te gaan zitten. Nu, Roos is natuurlijk wel het soort kind dat al lang content als ze eten ziet en een beetje mag meesmullen van het lekkers dat de revue passeert...
Om de zoveel weken of maanden gaan Filip en ik (of moet ik zeggen: gingen... ) uit gemakzucht en bij hoge nood aan decent food iets uit-eten. Ironisch genoeg is dat dan vaak iets wat ik zelf ook relatief makkelijk en graag klaarmaak, een spaghetti bij voorbeeld. Maar af en toe kan het ook in stijl.
Onlangs (dat was op 070707, de dag van uitersten...) zijn we via een bon uit de Flair naar een “sjiek restaurant” in Groot Bijgaarden geweest. Zo van het type waar we nooit “zomaar” zouden belanden wegens het type resto en de prijs.
Het kader was een herenwoning, met van die boogkapjes over de toegangsdeur en de ramen.
Silly us, we waren er al voor openingstijd. Maar daardoor hadden we ruim de gelegenheid om de omgeving in ons op te nemen... Het restaurant was “sjiek huiselijk” ingericht, in een stijl die wat aan burgerij van de jaren 1930-40 deed denken. Planken vloeren en tapijt, luchters, lambriseringen en wandtapijten, schilderijen, wandkasten met whisky’s en cognacs uit verschillende jaargangen, een antieke secretaire... We voelden ons een klein beetje underdressed en understyled (alhoewel we niét in onze jeans gekomen waren) voor dergelijk etablissement.
Het aperitief dronken we in het salon met comfortabele retro-zeteltjes, en we kregen zelfs exquise hapjes toe. Een mini-glaasje met een soepje, een kreeftenkroketje, een avocadomousse met aardappel. Allemaal hele nieuwe belevenissen voor onze ongetrainde smaakpapillen.
De wijnkaart was een kloefer van wel 100 bladzijden dik, met wijnen die duurder waren dan wat ik gemiddeld per jaar aan schoenen spendeer... We hebben ons wijselijk laten adviseren, en hebben een lekkere Chablis soldaat gemaakt, zonder mijn schoenenbudget te verbrassen.
En dan, het driegangenmenu! We hadden mogen kiezen uit een aanbod dat al geselecteerd was voor de actie. Ik ga dan meestal voor iets anders dan Filip, kwestie van van twee dingen te kunnen proeven, maar eigenlijk hebben we gewoon ons eigen bord leeggegeten :-).
Begin maar al te watertanden: Filip had zeebarbeel met aardappelkorst en groentemousse als voorgerecht, dan gebakken kip met kervelboter en als dessert crème brûlée met champagne. Ikzelf koos voor een duoterrine van zalm met dillesausje, nadien op vel gebakken goudbrasem op een torentje van groenten en aarbeien Romanoff toe (heb bij deze geleerd dat “Romanoff” betekent: “met veel sterke drank erover”). Bij de koffie kregen we nog huisgemaakte snoeperijtjes.
Enkele uren culinaire verwennerij, en dan terug naar huis – vroeger dan gepland weliswaar.
Lekker eten, speciale belevenis.