Roos' capriolen

Vandaag kreeg ik het boekje "Brieven aan Jonge ouders" van de gezinsbond in de bus. Het is volledig gewijd aan "de eerste verjaardag van je kind". Die komt er voor Roos nu inderdaad met rasse schreden aan. Als ik de verhalen lees van de ouders die hun relaas doen over hoeveel er in dat jaar voor hun veranderd is, komt me dat zeer bekend voor.

Moeilijk me voor te stellen dat een klein hummeltje op zo'n korte tijd al zo veel kan. Bij Roos sta ik dezer dagen zeer regelmatig met verwondering te kijken over haar laatste nieuwe aanwinst op motorisch vlak of andere ontwikkelingen.

Ze begrijp écht wat we willen zeggen, bij voorbeeld met "Waar is mama/papa?" en wuift wanneer iemand of zijzelf weggaat,. Ze schatert van plezier wanneer ze iets - zeer expres - laat vallen en mama of papa met overdreven moeite het speelgoedje/de fles/de afstandsbediening/... opraapt of vangt. Ze wil alles zelf doen, en slaagt daar in veel gevallen eigenlijk meer dan aardig in. En ze stapt rond met haar Baby Walker. Dàt vind ik nu es de beste aankoop sinds tijden! Het ding ziet eruit als een compleet lunapark en klinkt ook zo wanneer ze er mee rondwandelt of triomfantelijk een balletje (naar analogie moeten ook andere spullen hierin verdwijnen) door het kleurrijke gat laat vallen. Alles voor dat belonende muziekje! "Bravo" - klap eens in de handjes! Applaus voor jezelf!! Want jaaa, dat kan ze ook!

In de categorie "zeg eens aaah":