Update

Op verzoek laat ik nog even weten wat er de laatste tijd allemaal gaande is geweest.

Roos heeft haar 7e vermaanddag achter de rug sedert vorige week. Foto's van die dag moet ik nog op PC krijgen - ze zijn met de nieuwe camera gemaakt, en heb nog geen kaartlezertje of zoiets. Zo valt al snel op dat ik een serieus bleuke ben op vlak van computers, maar bij momenten kan ik het nog verstoppen. :-).

Dit weekend heb ik mezelf op een bezoekje aan de kapper getrakteerd. Vrijdag binnengestapt om een afspraak te vragen, en zaterdagmorgen kon ik om 9u al op de stoel plaatsnemen. De coupe is fris en een flink stuk korter. Beetje waaierig en warrig (maar dat past wel bij mij zeker) en 200% beter dan het uit-model-gegroeide-kapsel waar ik mezelf al een tijdje amper mee durfde te vertonen.

Het nieuwe kapsel kwam geen moment te vroeg want vandaag ben ik gaan solliciteren. Ondanks dagen die best wel eens durven mee te vallen op mijn huidige job, en de betere "band" met de collega's intussen, zijn er nog te veel dingen die me de creeps bezorgen ginder. Dus ik kijk verder uit, en niet alleen in theorie! Ik ben uiteraard niet zinnens om weg te gaan vooraleer ik elders kan beginnen, maar ik kan nog steeds op weekbasis vertrekken met mijn uitzendcontracten.
Vandaag werd ik tijdens het interview wel degelijk op de rooster gelegd. Ik had met het bedrijf afgesproken om tijdens de middagpauze op gesprek te komen (is in Erembodegem gelegen, dus een dikke 10 minuten rijden van op het werk). Was me dat een inquisitie zeg! Gelukkig niet vanhet soort waar ik een onbehaaglijk gevoel bij kreeg zoals bij sommige van mijn vorige sollicitaties in een niet al te ver verleden, maar toch van kaliber. Alle details tot in de puntjes vertellen, elke reden van vertrek volledig uit de doeken doen. Ik zal nóg eens nadenken over enkele ervaringen samenbundelen op mijn CV - kwestie van het beknopt te houden. Anderhalf uur later stapte ik buiten. Correctie, rende ik naar buiten, want ik was al een half uur later dan mijn - uitzonderlijk langere - pauze officeel mag duren in ambtenaarland. In de auto dan nog de gebruikelijke bedenkingen van "ik had dàt of dàt moeten zeggen, of dat zo uitleggen", maar ja, ik ben nu eenmaal naïef en te eerlijk, en bij inquisities vind ik het heel moeilijk om een nog-steeds-de- waarheid-maar-vooraf-ingestudeerd-dan-wel-mooier-klinkend-verhaal op te dissen.
Soit, om 14u was ik terug op post op kantoor; ze hadden nog geen politie, brandweer of ambulance gebeld. Vraag me zelfs af of ze de wel serieuze rek in mijn vrije tijd gemerkt hebben. Misschien heeft ieder er wel het zijne van gedacht, so be it, I'm a rebel. :-). Zo eentje die deze week al haar uren braafjes inhaalt...