Monday, December 18, 2006

Inspirerende ervaring

Dit weekend heb ik een inspirerend en tegelijk vreemd iets beleefd.
Mijn zus had me uitgenodigd voor een familie-opstelling, o.l.v. een vroegere collega van haar die zich in de materie aan het verdiepen is. Ik had er nog nooit van gehoord, en dacht in de eerste plaats aan een workshop over hoe je een stamboom moet maken of zoiets. Familie heeft er inderdaad wel mee te maken, maar het gaat dieper dan dat, en speelt zich op een ander niveau af.
Het is niet makkelijk uit te leggen, maar ik zal toch een poging doen (alhoewel alle woorden het gebeuren zelf géén eer aandoen, je moet het eigenlijk écht meemaken en beleven).

In de brochure van de begeleiders staat het als volgt verwoord:
Een familie-opstelling is en inzichtgevende en oplossingsgerichte methode. De grondlegger van deze methode, Bert Hellinger, heeft namelijk vastgesteld dat we vaak handelen en denken vanuit een grote loyaliteit aan onze familie zonder dat we ons daar altijd bewust van zijn.
Het gaat om het ontdekken van die onbewuste patronen die de stroom van ons leven belemmeren en het vinden van een oplossing die leidt naar meer levensvreugde.
Via deze methode kan je meer inzicht krijgen in je eigen situatie, levensvragen, ongemakken, problemen, relaties, kinderen, ouders, gezondheid, ... en kijken naar mogelijke oplossingen.
Met behulp van familie-opstellingen kunnen schijnbaar onoplosbare problemen en conflicten zichtbaar gemaakt worden en laten zien waar het probleem eigenlijk is ontstaan. Dat maakt het mogelijk blijvende veranderingen en oplossingen te vinden.
Het is een methode die heel veel indruk maakt op iedere deelnemer. Ze is moeilijk de verwoorden. Je moet het beleven en ervaren!
Voor wie:
- voor iedereen die zichtzelf beter wil leren kennen en groeien
- voor iedereen die meer harmonie wilin relaties, gezin...
- meer inzicht wil krijgen in: zijn leven, ziektes, steeds herhalende patronen, gebeurtenissen...
Opstellingswerk is groepswerk, we hebben een groep nodig van minimum 10 deelnemers.
Tijdens een workshop is er ruimte voor vier tot vijf opstellingen. De andere deelnemers zijn gewoon getuige van wat zich afspeelt, of kunnen uitgenodigd worden om te fungeren als representant. Zowel het getuige zijn als het representant zijn, is een hele ervaring en helpt je te groeien in je bewustzijn.
Door de anderen leer je veel over jezelf.
Je hoeft niets te kunnen, kennen.

Zo’n workshop heb ik dus zaterdag meegemaakt, en die is enorm leerrijk, emotioneel, overdonderend gebleken. Ik kan er nog enkele andere adjectieven achter plaatsen, hoor.
Om het in concretere bewoordingen te (proberen) zeggen:
Een representant is iemand die door de aanbrenger van het probleem gevraagd wordt om iemand te ‘vertolken’. Je gaat dan op een ander niveau (“op het niveau van de ziel”) puur op je gevoel af en verwoordt de gevoelens die een bepaalde situatie, persoon of houding bij jou oproepen. Dat kan gaan van fysieke dingen als buikpijn hebben, zenuwachtig zijn, een warm of koud gevoel hebben, jeuk hebben, tot helemaal niets, of een gevoel dat je iemand wil vastnemen, of je je wil omdraaien, of een bepaald liedje dat net dàn door je hoofd speelt... Je communiceert het en het geeft de begeleiders (en de aanbrenger van het probleem) bepaalde informatie. Door de representanten te verplaatsen en dus in een andere verhouding tov elkaar te zetten en dan hun gevoel te toetsen, kan je inzicht krijgen in waar je probleem zich bevindt. Je bekijkt het immers als toeschouwer. Oplossingen worden niet voorgesteld – bedoeling is dat je je eigen nieuwe inzichten laat bezinken en dan op die manier net dat tikje anders (of niet) in het leven staat, waardoor een oplossing kan doorbreken.

Het klinkt misschien allemaal hokus-pokus of paranormaal, en misschien heeft het er ook een zweem van. De eerste indruk is immers bijna ongeloof alsje het allemaal ziet gebeuren, of als je, als representant, echt wel fysiek dingen voelt en je je via een hogere energie in de plaats kan stellen van mensen die je niet kent of die overleden zijn. En dan is het heel vreemd om de aanbrenger van het probleem bijvoorbeeld achteraf horen te vertellen dat wat je als representant zei, echt wel herkenbaar was als kwam het uit de mond van de persoon die je vertolkte.

Dit was de eerste keer dat ik zoiets zag, beleefde, en – jullie merken het wel - er zo van onder de indruk was. Het zal dus niet de laatste keer zijn dat ik naar een dergelijke workshop ga. Er volgen er nog. Ik heb een aantal mensen in gedachten die hier MISSCHIEN iets aan zouden kunnen hebben, maar ik laat het, na het lezen van deze post, aan henzelf over om daarin een beslissing te nemen.

2 comments:

Anonymous said...

LOL! 'Misschien' in HOOFDLETTERS om VOORAL te tonen dat je mij tot niets wil dwingen!!
Weette nu nog niet dat ik ALTIJD mijn gedacht zeg??
En mijn gedacht hierover is dat ik ten eerste kritisch ben (hadde niet gedacht zeker???) en ten tweede denk te weten aan wie mijn miserie ligt...en da's niet mijn familie.Dus weet niet of dit zou helpen..

Adriana van Schalken | Familieopstellingen said...

Het is inderdaad iets dat moeilijk uit te leggen is maar ik vind dat je een prima uitleg gegeven hebt hoor. Goed dat je zo open-minded bent geweest!

Groeten Adriana