Uitzieken

Voorbije weekend hebben de dokters veel aan ons verdiend. Vrijdagavond ben ik langsgeweest bij de huisarts om bloedonderzoek te bespreken. Er bleek zwaar ijzertekort uit (en dàt in de context van werken voor een doe-het-zelf winkel LOL). Ik heb tabletten voorgeschreven gekregen om dat gehalte wat op te krikken, en moet nu even tot rust komen (daarom ben ik thuis tot woensdag). Hopelijk ben ik tegen dan alweer fris als een hoentje te noemen, zonder snotneus en dichtzittend hoofd.Verder kreeg ik de “raad” om te stoppen met borstvoeding. Full time werken in combinatie met het voeden van een baby lijkt haar geen haalbare kaart. Het is een feit dat het lichamelijk wel zijn weerslag heeft (dat ijzer is een teken aan de wand, ondanks het feit dat ik steeds braaf mijn vitamientjes ben blijven innemen en op mijn voeding let), maar ze heeft er nu ook nog eens de aandacht op gevestigd dat die emotionele band ook sterker blijft (daar deden we het toch voor?) en de hormoonhuishouding bijgevolg roet in het eten gooit op vlak van concentratie op andere zaken (dàt zou het wel eens kunnen zijn, zie vorige baaldag-post). Ik heb het alleen heel moeilijk om ook effectief af te bouwen. Ik geniet er nog steeds van, en Roos ook mag ik hopen. Hoe langer ze borstvoeding krijgt, hoe meer weerstand en hoe minder vaak of minder lang ziek later. We bekijken het eens op lange termijn, nietwaar? Ik ben er dus nog niet uit. Het is “onomkeerbaar”, en daarom rek ik het liever zo lang mogelijk.

Het is natuurlijk wel frustrerend als je dat allemaal doet om de weerstand van je kind op te bouwen, en ze dan tóch ziek wordt. (Koorts heeft ze niet, dus dat is toch, naar weerstand toe, een goed teken).Dit weekend zijn we dus óók bij de kinderarts geweest. Roos heeft “laryngitis” en het begin van ooronsteking. Medicijntjes trouw genomen, bedje beetje hoger gezet en wat ononderbroken nachtrust heeft tot nu toe al wonderen gedaan. Vanmorgen heb ik ze hoe dan ook naar de kribbe gebracht – daar wordt ze momenteel toch beter verzorgd dan hier thuis waar ik wat in de zetel hang en waar mijn dut- of rustmomenten niet overeenkomen met de hare.
Op naar beterschap!