Happy days en vliegen

Dit blogstukje wilde ik vorige zaterdag al schrijven, omdat het dan tenminste nog actueel was, maar beter laat dan nooit. Het is niet altijd kommer en kwel.
En wie zegt dat winkelen met twee kinderen stresserend hoeft te zijn? Doorgaans is het dat wél, maar mijn laatste bezoekje in de colruyt is heel gemoedelijk verlopen. Len in de maxicosi op de platte kar, Roos er naast met haar beentjes bengelend. Meestal houdt ze dat toch wel de volle minuut vol, vooraleer ze zelf op onderzoek wil gaan en zich in de rekken op de palletten gaat verstoppen. Dan moet ik alle inventiviteit aan de dag leggen om haar rond de koekjesrayon te leiden ipv erdoor. En is het nodig om te argumenteren opdat ze mee komt. Of "dreigen" en toch maar al wuivend wegstappen, om dan nadien tot de constatatie te komen dat ze er zich niets van aantrekt en gewoon blijft verder spelen en prutsen, of mama nu weg is of niet. Het personeel begint haar al te kennen.... :-). Maar, jippie jee, NIET ZO zaterdag. We hebben de hele tijd vrolijk met elkaar gebabbeld, Roos heeft de spulletjes op de kar gelegd en de flesjes in de bak ge-herorganiseerd, me allerlei spulletjes aan proberen smeren door ze stiekem op de kar te smokkelen en ze dan terug gelegd, en het was gewoonweg leuk, vrolijk, relax. En dat vond ik reuzefijn, dat mag ook al eens gezegd worden! (Len heeft trouwens flink geholpen door vrolijk baasje te zijn en alles vanuit zijn maxicosie grondig gade te slaan).

Zeer contrasterend met deze relaxed attitude, is Roos' panische angst voor vliegen. Nee, niet de activiteit in een vliegtuig, maar wel de insecten die - toegegeven - al eens irritant kunnen zijn, maar in Welle toch nog geen monsterlijke afmetingen van meer dan 0,5cm aangenomen hebben.
Als er ene door het vliegengaas is geglipt, zal ik dat snel merken aan de schrille gil en het onmiddellijk volgende gehuil. mama gaat dan heel dapper met de vliegenmepper door het huis, terwijl Roos gids speelt en beveelt dat "da moet afgekuist worden". Ik weet niet wàt het is dat haar precies op stang jaagt, maar hopelijk gaat het vanzelf weer over. Or it's going to be a long summer ;-).