Speldenkussen

Gisteren zijn we naar K&G geweest voor de laatste cocktail vaccins voor Roos. En ik was natuurlijk het papier van de gemeente (om in te vullen dat Roos braafjes al de nodige polioprikjes heeft gekregen) vergeten, dus daarmee moet ik nog es terug.
De afspraak was om 19u30, en eigenlijk was dat al voorbij Roos' bedtijd, dus ze zat er maar met kleine oogjes én al tutterend bij, het schaapje.
Met zeer veel interesse liet ze zich weliswaar beluisteren en inspecteerde ze het meetlint. Nadien wilde ze zien wat die dokter aan haar armen aan het frullen was, en heeft ze haar dus op de vingers gekeken tijdens het eerste prikje. Maar ze was flink en er vloeide geen traan! Bij de tweede prik daarentegen, liet ze een verontwaardigd geluid horen in de trant van "wat?! nóg eens of zo?" in babyversie, dat toen overging in een huilbui, ocharme.
Gelukkig was ze relatief snel getroost, en was ook een en ander te wijten aan haar graad van vermoeidheid. De piama hadden we meegenomen, dus daar hesen we haar na het onderzoek onmiddellijk in, en thuis kon ze dan rechtstreeks na het flesje haar bed in.
Nieuwe gegevens trouwens:
gewicht: 11.7kg
Lengte: 82cm
Hoofdomtrek: 49cm.