Update nr zoveel

Phew, ik ben weer es achter de computer geraakt om nog een stukje te schrijven.
De voorbije dagen waren lang en de avonden met Roos kort. Wanneer zij dan in bed lag, kon ik meestal niet veel meer opbrengen dan een beetje verstand-op-nul-keukenopruimwerkzaamheden en wat televisiekijken, om dan tegen 21u30 als een blok in slaap te vallen.
Maar alles gaat prima! Ik heb er een collega bij gekregen maandag, en het klikt wel. De samenwerking vergt extra tijd, vooral omwille van de communicatie, maar loont meer dan de moeite. Het spring- en vliegwerk is nog niet helemaal verbannen (en duikt vooral op rond de lunch, wanneer ik die er gek genoeg voor ben ineens voor iedereen ad hoc een broodje mag gaan halen maar bijgevolg ook langer moet aanschuiven), maar we kunnen in elk geval de taken verdelen nu, en op elkaar terugvallen.
Roosje stelt het eveneens goed. Ze slaapt weer rustig 's nachts (hout vasthouden) en de activiteit in haar mond is nog steeds aan de gang. Ben eens nieuwsgierig wanneer het volgende tandje zich zal laten zien...
Rechtstaan en langs de rand van haar park rondjes draaien, zijn al lang geen probleem meer. Ook het kruipen gaat trouwens als een fluitje van een cent. nog steeds de paracommandotechniek, maar lichtjes bijgeschaafd, en ze raakt in elk geval wél sneller vooruit.
Vandaag heeft ze in de kribbe blijkbaar wel een botsje gedaan, met een rode bult tot gevolg. Het was snel over, schijnt het, maar het resultaat blijft nog effe zichtbaar. Ze lijkt er gelukkig niet echt last van te hebben. Botsen en knotsen, 't zal ook bij groot worden horen, zeker?
Volgende week hebben we een afspraak bij K&G voor weging, meting en follow-up. Daar ben ik ook héél nieuwsgierig naar. Update volgt.