De kip en de raaf

Ik ben thuis. Of anders gezegd: ik werk niet meer buitenshuis voorlopig. Vandaag gaat mijn tweede week in. Deze informatie is dus weliswaar niet meer superrecent, maar ik moest alles eerst even laten bezinken. Bovendien heb ik heel de voorbije week “schade” ingehaald. Op vlak van shopping (vooral winkels kijken en Roosjes kleerkast updaten), huishoudelijke taken die blijven liggen waren (maar dan nóg...), alles gedaan krijgen zonder rennen-vliegen-haasten en verder ook gewoon leuke dingen doen. En dat maakt een wéreld van verschil, want ik voel me 2000% beter nu. En denk dat het opvalt ook. :-) Deze week probeer ik de positieve trend verder te zetten. Niks haasterigs, maar mijn agenda staat wel al goed gevuld...

Uiteindelijk heb ik bij mijn vorige werkgever de handdoek in de ring gegooid. Ik zag het niet meer zitten om me elke dag naar het werk te moeten slepen en daar dan een hele dag met mijn vingers te zitten draaien. Er is werk genoeg is een uitspraak die ik daar meerdere keren heb gehoord van de baas, maar ik heb ze nergens zo inhoudloos geweten. Als je baas eigenlijk niet kan delegeren en hij aankoper, verkoper, ingenieur, boekhouder, key account manager, HR manager én general manager is, wordt een functie als “aankoper” wel heel leeg, om niet te zeggen overbodig.
Maar goed, dat is een vorig verhaal. Mijn neus staat nu in de richting van de toekomst. Ik ga mijn best doen om een gerichte, positieve maar ook intuïtief goed voelende keuze te maken voor een volgende job. Suggesties zijn welkom.
Enkele brieven (mailtjes) zijn al verstuurd, en sollicitaties zijn er ook al geweest, óók in de schade-inhaal-week. Ik mag zelfs naar een tweede ronde van een high profile functie (allez, ik vind ze toch high profile). Van een oppepper van het zelfvertrouwen gesproken!
Office manager. Klinkt mooi, en dat is het ook op velerlei vlak. Spijtig genoeg vrees ik dat ik in het specifieke bedrijf te veel met mijn neus tussen papieren en vastgekleefd op een stoel ga moeten zitten. En laat dat nu precies zijn wat ik niét meer ambieer.
Toch zijn er andere interessante dingen lopende. Maar ik wil geen twijfelachtige keuzes meer maken, en enkel gaan voor iets waar ik 100% achter sta: “de kip met de gouden eieren”. En dan ben ik misschien hun witte raaf in het kippenhok :-).